Iść po(d) prąd. Recenzja komiksu „Robota jak każda inna”

Jedna z grudniowych nowości od wydawnictwa Timof Comics umożliwia czytelnikom kolejną wyprawę do dawnej Ameryki. Przekonajcie się, czy warto z tej szansy skorzystać i sprawdzić co to jest za „Robota jak każda inna”.

W dziele Alexa W. Inkera śledzimy losy niespełnionego życiowo elektryka i przemocowca, który podjętymi przez siebie decyzjami przyczynia się do śmierci człowieka, a następnie trafia do zakładu karnego. Na łamach komiksu przedstawiono amerykańską prowincję dobry wielkiego kryzysu, a także sportretowano sposób, w jaki ówcześnie funkcjonował w USA system penitencjarny. W obu kwestiach można mówić o obrazie typowym, wielokrotnie już pokazywanym w różnych tekstach kultury.

Zamiast amerykańskiego snu na planszach obserwujemy krainę rodem z koszmaru, gdzie ludzie często kierują się zazdrością i rasizmem, ubóstwo zmusza wielu do obierania przestępczej ścieżki, a czyjeś życie zależy od humorów brutali i analfabetów. Sporo miejsca poświęcono również degradacji więzi rodzinnych, pogoni za marzeniami oraz nadziei i jej utracie. Może i Inker nie odkrywa Ameryki na nowo, ale poza wtórnością motywów nie mogę złego słowa napisać o fabule i sposobie, w jaki została poprowadzona.

Opowieść odpowiednio angażuje już od pierwszej strony, nie brakuje w niej mocnych fragmentów, ale w wielu miejscach jest ona również zaskakująco intymna. Nie raz i nie dwa „Robota jak każda inna” z portretu amerykańskiego społeczeństwa końcówki lat XX ubiegłego wieku przeistacza się w kameralną historię o człowieku złamanym przez własne niepowodzenia i nałogi, którego czyny wpłynęły nie tylko na jego własną rodzinę, ale także na inne domostwa. Inker w niebywale płynny sposób przechodzi pomiędzy szerszymi ujęciami a osobistymi momentami, zaś emocjonalną i jednocześnie emocjonującą fabułę po mistrzowsku prowadzi od pierwszej do ostatniej strony.

Strona wizualna także zasługuje na wszelkie pochwały. Lekko karykaturalny styl Inkera świetnie współgra z treścią i epoką, w jakiej została osadzona akcja komiksu (momentami kreska kojarzyła mi się z dawnymi rysunkami ukazującymi Billy’ego Buntera — część z nich też cechowało przerysowanie). Wrażenie robi również ograniczona paleta barw, która pomogła w nadaniu omawianej pozycji charakterystycznego klimatu w stylu retro.

Komiks został dobrze wydany. Oprawa jest miękka, ale tomik sprawia wrażenie solidnego. Tłumaczenie oraz jakość druku i papieru plasują się na zadowalającym poziomie. Między okładkami nie znajdziemy żadnych dodatków.

W tym roku Timof zabierał już czytelników za ocean i za każdym razem były to niezapomniane wyprawy. Po opowieściach opartych na prawdziwych wydarzeniach bądź opowiadających o prawdziwych osobach (poruszające i dobrze opowiedziane „Kent State” oraz niemniej udany „Harlem”) przyszedł czas na historię fikcyjną, ale podobną do wielu, jakie rzeczywiście wydarzyły się dawno temu w Ameryce. Przyszedł czas na historię, o jakiej trudno będzie zapomnieć, bowiem „Robota jak każda inna” jest jednym z najlepszych komiksów tego roku.

Oceny końcowe komiksu „Robota jak każda inna”

Oceny przyznawane są w skali od 1 do 6. 

Specyfikacja

Dziękujemy wydawnictwu Timof Comics za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Zdj. Timof Comics