„Batman” tom 5: „Zaręczeni” – recenzja komiksu

Nie wiem, czy to popularna opinia, bo Tom King tak bardzo stawia na określoną konwencję i ukazywanie wnętrza bohaterów, że bywa oskarżany (moim zdaniem niesłusznie) o idiotyczne fabuły, ale jego „Batman” jest świetny. Przyznaję jednak, że na dobre się do niego przekonałem dopiero przy trzecim tomie – a teraz czas na piąty pt. „Zaręczeni”. Zapraszam do lektury recenzji.

W życiu Bruce'a pojawił się temat narzeczonej, bohater oświadczył się bowiem Selinie Kyle, znanej także jako Catwoman. Zanim dojdzie do ślubu, para musi zmierzyć się z niebezpieczną eks Batmana, pozostaje również pytanie, jak na sensację o narzeczeństwie zareagują bliscy Mrocznego Rycerza.

Tom King ponownie jest bardziej zainteresowany prywatnym życiem Batmana niż jego walką ze złoczyńcami. Nawet spotkanie z byłą dziewczyną, chociaż nie obywa się bez fizycznego starcia, ma wymiar przede wszystkim uczuciowy i stanowi okazję do rozmowy o relacjach między dwójką zakochanych. Ciąg dalszy prezentuje się podobnie, scenarzysta tworzy kameralną opowieść eksplorującą związki superbohaterów, już nie tylko miłość, lecz także przyjaźń – nawet tę, wydawałoby się, najmniej prawdopodobną, bo między bogatą sierotą z Gotham a wychowanym na farmie potężnym obcym.

Uczuciowość nie zawsze wybrzmiewa wprost, choćby z tego względu, że faceci nie lubią rozmawiać o swoich emocjach. Bruce czasem jest szczery, innym razem skrywa się za fasadą Mrocznego Rycerza mówiącego krótkie „Nie”. King w przekonujący sposób odkrywa wnętrza bohaterów, pozwalając im na zupełnie zwyczajną aktywność, taką jak zabawa czy męska rywalizacja. Zręcznie manewruje między postaciami, łączy sceny między nimi wspólnymi tematami i tym samym ujawnia podobieństwa, które zazwyczaj się nie zauważa.

Dla kogoś, kogo kompletnie nie obchodzą rozterki postaci, „Narzeczona” może być przeciągniętym komiksem z małą ilością akcji i przesadnie wierzącym w możliwości Batmana i Catwoman. Ale to jest cały czas konwencja i piękne tło – nikt nie próbuje udawać, że początek jak z postapokalipsy czy długa walka na zmęczenie są realne, scenarzysta nawet nie wchodzi w podobne kwestie. Pojedynek o chłopaka? To bardziej pretekst do pogłębienia kreacji niż groźna potyczka. Trzeba też przyznać, że King pisze naturalne dialogi, które mogłyby pojawić się w poważnym miłosnym dramacie.

A jak to wygląda! „Batman” jest najlepiej wyglądającą serią z „DC Odrodzenie”. Ujęcia nieraz są pełne rozmachu, klimatyczne scenerie dopracowane w szczegółach, a zwyczajne sytuacje mają uroczą kameralność. W dalszych zeszytach za kolory odpowiada nawet Elizabeth Breitweiser, którą możecie znać z komiksu „Zabij albo zgiń”. Jej kolorystyka jest zmysłowa, doskonale imituje ruch i zmienność otoczenia (np. wynikającą z oświetlenia czy pogody). Akurat dotyczy historii poznania Batmana z Catwoman, więc w sam raz pasuje do romantycznego nastroju między dwójką samotników.

Podsumowanie

Nie spodziewałem się, że zapałam takim uwielbieniem do „Batmana” Toma Kinga, ale też nie wiedziałem, że autor postanowi zgłębić uczucia Mrocznego Rycerza, za pomocą przerysowanej konwencji zbadać charakter jego i wrogów, aż w końcu przejść do snucia miłosnej historii, której finału jestem bardzo ciekaw. King fantastycznie wykorzystuje komiksowe medium do swojego opowiadania, a przy tym pozwala utalentowanym rysownikom i kolorystom do tworzenia równie udanych plansz. 

Oceny końcowe

Oceny przyznawane są w skali od 1 do 6.

* Przystępność – stopień zrozumiałości komiksu dla nowego czytelnika, który nie zna poprzednich albumów z danej serii lub uniwersum.

Historia została pierwotnie opublikowana w zeszytach Batman Vol. 3 #33-37 (grudzień 2017 roku-luty 2018 roku) i Batman Annual Vol. 3 #2 (styczeń 2018 roku).

Specyfikacja

Dziękujemy wydawnictwu Egmont za udostępnienie egzemplarza komiksu.

źródło: Egmont / DC Comics