Na przestrzeni lat postprodukty pierwszego i drugiego „Parku Jurajskiego” nie raz znalazły się w ogniu naukowej krytyki za sposób przedstawienia niektórych spośród obszernej galerii prehistorycznych gadów. Najnowsze odkrycia paleontologii z roku na rok pozostawiają daleko w tyle jednolity realizm wyobrażeń, które znalazły się na Isla Nublar i Isla Sorna. Najnowszą ofiarą padł niesławny Spinozaur, jeden z jaszczurów straszących w „Parku Jurajskim III”.
Badania paleontologa dr Nizara Ibrahima, opublikowane w magazynie „Nature” wykazały, że Spinozaur był w rzeczywistości drapieżcą niemal wyłącznie morskim, a nie tak jak widzieliśmy w „Parku”, stworzeniem lądowym polujących w płytkiej wodzie:
Odkrycie stanowi gwóźdź w trumnie koncepcji, że nieptasie dinozaury nie polowały w królestwie wodnym. Ten dinozaur aktywnie poszukiwał pożywienia w morzu, a nie [jak zakładano] stał w płytkiej wodzie, czekając na przepływające ryby. Najpewniej spędzał większość swojego życia w wodzie.
Nowe skamieliny odnalezione przez naukowców z grupy Ibrahima pozwoliły na wykreowanie niemal kompletnego, przypominającego płetwę ogona Spinozaura. Efekt ich badań możecie zobaczyć na przygotowanej przez National Geographic wizualizacji poniżej.
A newfound fossil tail is changing what we know about Spinosaurus—and stretching our understanding of how and where dinosaurs lived. For more iconic storytelling like this, subscribe to National Geographic: https://t.co/wUHbBSAkyF pic.twitter.com/KsoHk0qBJe
— National Geographic (@NatGeo) April 29, 2020
źródło: Comicbook.com / zdj. Paramount Pictures