Tag: Mutanci

W wielkim uniwersum X-Menów autorstwa Jonathana Hickmana nie jest łatwo odnaleźć się pojedynczym seriom komiksowym, które oparte są na jednym bohaterze. W przypadku Wolverine’a udaje się to całkiem nieźle, w czym duża zasługa scenarzysty — Benjamina Percy’ego.

Za nami event „X Mieczy”, ale Jonathan Hickman nie zamierza kończyć swojej przygody z Mutantami. I tak oto wchodzimy w kolejny rozdział epopei o X-Menach, która nazwana została „Rządy X”. Niestety pierwszy tom rozczarowuje swoją niespójną konstrukcją i jest zlepkiem kilku różnych historii.

Jonathan Hickman dokonał niemożliwego. Stworzył event jeszcze większy i bardziej skomplikowany niż „Nieskończoność” z Marvel Now. „X Mieczy” zachwyca rozmachem, ale jednocześnie przez swoje skomplikowanie i ogrom ekspozycji, nie przypadnie do gustu każdemu czytelnikowi.

Seria „Ultimate X-Men” zmierza powoli do końca, a wraz z wydawnictwem Egmont dotarliśmy do ostatniego scenarzysty, który miał okazję tworzyć ten tytuł. I ​​to nie byle jakiego, bo samego Roberta Kirkmana („Invincible”, „The Walking Dead”), który błyskawicznie odciska na tej historii swoje piętno, wprowadzając sporo luzu i swobody.

Nieco ponad 100 stron, cztery zeszyty i ośmiu scenarzystów. Rośliny, zombie, staruszki, a w tle wielki event „Empireum”, który dla X-Menów wygląda zupełnie inaczej, niż dla Avengers i Fantastycznej Czwórki. Mimo dużego potencjału, tie-in „Empireum. X-Men” mocno mnie rozczarował. Zapraszamy do lektury recenzji.

Egmont kontynuuje w naszym kraju wydawanie komiksów o X-Menach z serii „Punkty zwrotne”. Po trzech bardziej współczesnych tomach, przyszedł czas na „Masakrę mutantów” oraz „Upadek mutantów”. Ten drugi różni się konstrukcją od poprzedników, ale kierowany jest wyłącznie do grona czytelników, którzy doceniają komiksy Marvela z lat 80. Zapraszamy do lektury recenzji.

Z serią „X-Men” autorstwa Jonathana Hickmana mam jeden problem. To historia tak dobra, tak dojrzała i tak nieoczywista, że wręcz nie pasuje do Marvel Fresh. Jednocześnie zostawia daleko w tyle większość dotychczasowych historii, jakie czytałem o Mutantach, a dodatkowo obawiam się, że długo nikt jej nie dorówna. Zapraszamy do lektury recenzji.

Seria „Ultimate” ma się w naszym kraju całkiem dobrze, gdyż Egmont nie zwalnia z wydawaniem kolejnych tomów serii „X-Men” (oraz „Spider-Man”). Na fotelu scenarzysty Brian K. Vaughan zastąpił Briana Michaela Bendisa i nie mam przekonana, że była to właściwa zmiana. Zapraszamy do lektury recenzji.

Od czasu serii „All New X-Men” Briana Michaela Bendisa, poziom historii o Mutantach w komiksach Marvela systematycznie spadał. Było kilka lepszych momentów, ale zdecydowanie więcej pamiętam tych gorszych. Potrzebny był powrót Jonathana Hickmana do Domu Pomysłów, by X-Meni odrodzili się na nowo w seriach „Ród X” i „Potęgi X”, które zbiorczo w ogromnym tomie wydal w naszym kraju Egmont. Zapraszamy do lektury recenzji.

„Powtórne przyjście” to trzeci i ostatni rozdział potężnego crossovera, skupionego na nadejściu mesjasza mającego odmienić los Mutantów na Ziemi. Czy finał tej blisko 1000-stronnicowej sagi spełnił oczekiwania? Sprawdźcie naszą recenzję komiksu.

Czy najgorszy moment współczesnej historii X-Men już za nami? Wiele na to wskazuje. Matthew Rosenberg wywiązał się z karkołomnego zadania posprzątania uniwersum Mutantów przed zupełnie nowym otwarciem i oddaniem serii w ręce innego scenarzysty. Jak wypada „Uncanny X-Men. Cyclops i Wolverine”? Sprawdźcie naszą recenzję.

Angielski podtytuł miniserii „Uncanny X-Men” brzmi: „Disassembled”, co dość jasno daje do zrozumienia, w jakim miejscu znalazła się grupa mutantów w początkowej fazie Marvel Fresh. Ich „Upadek” jest najsłabszym z ostatnio wydanych komiksów z serii „X-Men”. Jednocześnie jest to event niezbędny, aby niebawem historię mutantów zacząć tworzyć na nowo, po swojemu i przez kogoś, kto faktycznie ma na nich pomysł.

Event „Phoenix. Zmartwychwstanie” idealnie wpisuje się w ogólny poziom komiksów o X-Men w ramach Marvel Now! 2.0. Nie oszukujmy się, nie jest to najlepszy okres w dziejach mutantów, a historie pisane przez Jeffa Lemire'a i Charlesa Soule'a były dla mnie wyjątkowo chaotyczne i przeciętne. Nie inaczej jest z wielkim powrotem Jean Grey, stworzonym przez Matthew Rosenberga.