Marcin Rączka

Run „Avengers” autorstwa Jasona Aarona ma swoje lepsze i gorsze momenty, ale przy „Wejściu feniksa” przekracza niebezpieczną granicę absurdu. Czy w komiksowym Marvelu istnieje merytoryczna korekta? Czy to ten sam scenarzysta, który dał nam „Thora: Gromowładnego”?

Niełatwo wraca się do solowych przygód Supermana, gdy wciąż ma się w pamięci lekkość, jaką wniósł do tego uniwersum Tom Taylor w „Sylu Kal-Ela”. Phillip Kennedy Johnson nie szuka oryginalności, a „Arena” przypomina mocno nieudane spotkanie Człowieka ze stali z Brianem Michaelem Bendisem.

J. Michael Straczynski to jeden z najodważniejszych scenarzystów komiksowych, który nigdy nie bał się reakcji fanów na przewroty, jakich dokonywał w genezie bohaterów. Trzeci tom „Amazing Spider-Mana” zawiera story arc „Grzechy główne”, który pokazał, że niektóre pomysły bywają zbyt ryzykowne.

Al Ewing, Joe Bennet i „Nieśmiertelny Hulk” – idealne trio, które przez 50 zeszytów zachwycało i zadziwiało czytelników oryginalnym podejściem do zielonego olbrzyma. Ten z pozoru horror, ale też filozoficzny dramat o zabarwieniu psychologicznym dobiegł końca wraz z 5. tomem.

Kelly Thompson i Deadpool. W teorii duet idealny, skrojony na kilkadziesiąt zeszytów i mocną historię, która nawiązywać będzie do kultowego runu Gerry’ego Duggana. W praktyce „Król Deadpool” trochę mnie zawiódł. Fabularny potencjał wyczerpał się nadzwyczaj szybko, a w zrozumieniu komiksu nie pomagają rysownicy.

Po Brianie Michelu Bendisie nikt nie spodziewał się w DC Comics cudów, ale poziom pisanych przez niego w ostatnich latach komiksów boleśnie rozczarowuje. Bendis nie dał rady z „Supermanem” i nie dał też rady z „Ligą sprawiedliwości”, co dobitnie potwierdza „Liga chaosu”.

Manga DC Comics to nie tylko poważne historie w stylu „Batman. Pogromca sprawiedliwości”, ale też nieco luźniejsze i bardziej odjechane, jak „Joker. Operacja specjalna”. To manga pełna humoru, dystansu i oryginalnego podejścia do postaci popularnego klauna.

Wydawnictwo Egmont nadąża za trendami czytelniczymi, oferując w swoim portfolio wydawniczym coraz więcej japońskiej mangi. „Batman. Pogromca sprawiedliwości” to pierwszy tom ze znacznie szerszej linii wydawniczej mang skupionych wokół bohaterów DC Comics, który pozytywnie zaskakuje.

Joshua Williamson nie jest moim ulubionym scenarzystą i ciężko mi się przekonać do jego pracy. „Batman. Wojna cieni” to z kolei jeden z jego najważniejszych projektów, który zbiera w sobie historie zarówno Deathstroke’a jak i Robina. W efekcie otrzymujemy wybuchową mieszankę akcji i rodzinnych perypetii, która jest nadzwyczaj trudna w odbiorze.

Za sprawą pracy Jonathana Hickmana i dzięki wydawnictwu Egmont jesteśmy świadkami jednego z najlepszych okresów we współczesnych dziejach Mutantów. „Świt X” to seria, która powoli się kończy, a ważnym jej elementem jest Wolverine, którego solowe zeszyty w serii „Świt X. Wolverine” napisał Benjamin Percy.

4 lata po premierze poprzedniego tomu i 9 lat po debiucie gry, przeklęte miasto Yharnam powraca w nowym rozdziale komiksu „Bloodborne” o podtytule „Dama z latarnią”. Powrót ten zmusza do zastanowienia się, dlaczego uniwersum stworzone przez From Software było tak rzadko rozwijane.

Seria o Jonie Kencie – synu Supermana, który zastępuje ojca w chronieniu mieszkańców Metropolis okazała się wyczekiwanym podmuchem świeżości w dość surowym i powtarzalnym uniwersum Człowieka ze stali. To komiks idealny dla każdego odbiorcy, bez względu na wiek i komiksowe doświadczenia, co jest jego szczególnym atutem.

„Inna historia uniwersum DC” to komiks, a właściwie powieść graficzna, jakiej na rynku chyba jeszcze nie było. Jeśli szukacie oryginalnego podejścia do superbohaterów, których niekoniecznie znacie, a jednocześnie lubicie nieszablonowe podejście do opowiadania historii, to zdecydowanie pozycja dla was.

Doczekaliśmy się! Drugi tom kończący pierwszy cykl komiksu „Miły dom nad jeziorem” nareszcie ukazał się w Polsce, dzięki wydawnictwu Egmont. Pozycja stworzona przez Jamesa Tyniona IV to dla mnie jeden z najlepszych (jeśli nie najlepszy) komiks 2023 roku, z którym każdy z was powinien się zapoznać.

Pamiętacie run „Batmana” Toma Kinga w serii DC Odrodzenie? Dla niektórych to jedna z najlepszych współczesnych serii komiksów o Człowieku-nietoperzu, dla innych totalny niewypał. „Batman & Catwoman” to z kolei jego nieformalna kontynuacja, w której scenarzysta ostatecznie żegna się z uniwersum Bruce’a Wayne’a. I jest to nieudane pożegnanie.